Straszny sezon 2

(…) Szaleństwo to bór ciemny,
To labirynt obłędnie splątanych korzeni.
Jak wielu tam upadło! (…)

                              William Blake

Wiersz ten został umieszczony na początku antologii „Galernicy wrażliwości” z serii „Transgresje” w redakcji Marii Janion i Stanisława Rośka. Marii Janion właśnie (w ramach obchodów jej 90. urodzin) chcielibyśmy zadedykować cały cykl. W ramach wydarzeń Strasznego sezonu 2 zastanowimy się nad pojęciem grozy bycia z samym sobą. Hasło to rozumiemy wielorako, jako grozę odmiennych stanów świadomości (własne demony, szaleństwo, narkotyki), strach, który buduje społeczeństwo (rewolucja, terror), czy strach przed agresją. Korzystając z różnych przestrzeni i przejść w Teatrze Ochoty oraz różnych form artystycznego wyrazu takich jak spektakl, performance, wystawa czy koncert, stworzymy labirynt obłędnie splątanych korzeni. Labirynt, którego zawiłe ścieżki rozchodzą się zarówno w kierunku grozy fantastycznej, bliskiej Jorge Luisowi Borgesowi i Ronaldowi Toporowi, jak i metafizycznej grozy spod znaku Witkacego.

Teatr Malabar Hotel

kurator Strasznego sezonu 2