Zwiastowania

Zwiastowanie jest utrwalone w chrześcijaństwie jako akt bożej łaski wobec człowieka i wobec bożej wybranki. Maria powiedziała: „Niech mi się stanie według słowa twego”. Ale jakie uczucia jej towarzyszyły?
Przedstawienia ikonograficzne umacniają biblijne wyobrażenie, oferując emanację natchnionej kobiety, spijającej słowa z ust Archanioła Gabriela i posłusznie wypowiadającej swoją odpowiedź.
Twórcy spektaklu chcą zadać pytanie o tę sytuację. Zbadać ją jako utrwalony mit, ale również ów mit zdemaskować. Historia zwiastowania ma im posłużyć do uruchomienia uniwersalnych narracji, zapętlonego zdarzenia, które powtarza się w życiu każdej kobiety dowiadującej się, że jest w ciąży. Zadają pytanie, czy rodzic może dziś nie kochać swojego dziecka i czy dziecko może powiedzieć, że nie czuje miłości od rodzica. Czy w ogóle wyobrażamy sobie takie sytuacje i czy jesteśmy w stanie o nich głośno mówić?
Spektakl powstał we współpracy Akademii Teatralnej i Teatru Ochoty jako efekt Laboratorium Nowych Epifanii.

Udostępnij: