Frances (spektakl gościnny)
Frances – aktorka z przełomu lat 30. i 40. XX wieku, gwiazda Hollywood, geniusz, piękność, niesamowity temperament, gdy jest u szczytu kariery spotyka wiele porażek. Rozpada się nagle jej romans ze znanym dramatopisarzem. Przez rosnące problemy z alkoholem i amfetaminą popada w konflikt z prawem. W efekcie jej matka uznaje ją za niepoczytalną i chorą psychicznie. Przejmuje opiekę prawną nad Frances i umieszcza ją w szpitalu psychiatrycznym na ponad sześć lat. Frances jest bita, głodzona , karmiona zatrutym jedzeniem, zmuszana do jedzenia nieczystości, gwałcona, poddawana elektrowstrząsom, terapii insulinowej, wielogodzinnej hydroterapii, a niektóre źródła donoszą, że przeprowadzono jej także zabieg lobotomii. Ale czy Ona rzeczywiście była chora?
To jest właśnie ten moment jej życia, który zainspirował mnie do napisania mojej „Frances”; jej czas na rozliczenie się z duchami przeszłości, wspomnieniami i wydarzeniami. Przez życie Frances; w tym, co przeżyła; w tym, co ją spotkało, przemówiłam ja. Moja izolacja, moja choroba, moja ambicja i poszukiwanie profesjonalizmu zmaterializowały się w postaci Frances. Pokochałam Ją. Pokochałam Jej walkę, Jej upór, Jej niezłomność, Jej bezkompromisowość, Jej oddanie, Jej siłę.
Nad projektem opiekę objął reżyser Tomasz Leszczyński (Wyróżnienie na 14. Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramów za spektakl „+1”).
Scenografią i kostiumami zajęła się młoda, niezwykle uzdolniona i ambitna studentka ASP w Warszawie, Karolina Łucja Bramowicz.
Monodram powstał dzięki wsparciu Festiwalu MonoArt w Oleśnicy.
Otrzymalismy Nagrodę Dziennikarzy: „… w uznaniu dużej skali aktorskiej ekspresji dla oddania różnych aspektów skompllikowanej i pełnej sprzeczności postaci bohaterki …”To jest właśnie ten moment jej życia, który zainspirował mnie do napisania mojej „Frances”; jej czas na rozliczenie się z duchami przeszłości, wspomnieniami i wydarzeniami. Przez życie Frances; w tym, co przeżyła; w tym, co ją spotkało, przemówiłam ja. Moja izolacja, moja choroba, moja ambicja i poszukiwanie profesjonalizmu zmaterializowały się w postaci Frances. Pokochałam Ją. Pokochałam Jej walkę, Jej upór, Jej niezłomność, Jej bezkompromisowość, Jej oddanie, Jej siłę.
Nad projektem opiekę objął reżyser Tomasz Leszczyński (Wyróżnienie na 14. Ogólnopolskim Przeglądzie Monodramów za spektakl „+1”).
Scenografią i kostiumami zajęła się młoda, niezwykle uzdolniona i ambitna studentka ASP w Warszawie, Karolina Łucja Bramowicz.
Monodram powstał dzięki wsparciu Festiwalu MonoArt w Oleśnicy.
Otrzymalismy Nagrodę Dziennikarzy: „… w uznaniu dużej skali aktorskiej ekspresji dla oddania różnych aspektów skompllikowanej i pełnej sprzeczności postaci bohaterki …”